MK-677 is een langwerkende agonist van de ghrelinereceptor en stimuleert de productie van menselijk groeihormoon (GH). Dit spiroindolinesulfonamide is ook bekend als Ibutamoren, MK-677, L-163,191 en werd voorheen Oratrope genoemd.

In een onderzoek uitgevoerd door Jacks et al., gepubliceerd in Endocrinology in 1997, kregen 8 beagles doses MK-677 van 0,25 mg/kg toegediend. Dit resulteerde in GH-niveaus die 5,3 keer hoger waren dan de oorspronkelijke basislijnniveaus. Bij een dosis van 0,5 mg/kg stegen de GH-waarden negen keer, en bij een dosis van 1 mg/kg stegen ze bijna 16 keer (15,8 keer de uitgangswaarde). Het is belangrijk om te benadrukken dat deze doses oraal werden toegediend, en niet via intraveneuze of intramusculaire injectie.

De insuline-achtige groeifactor bleef gedurende 8 uur met 30% verhoogd, wat aangeeft dat MK-677 een langwerkende verbinding is, tenminste bij beagles. De GH-niveaus bleven ook tot 6 uur hoog. De auteurs van het onderzoek merkten op dat de cortisolspiegels ook toenamen, maar in mindere mate dan de GH-spiegels.

MK-677 is niet alleen een GH-secretagoog, maar ook een oraal actieve agonist van de ghrelinereceptor. Dit betekent dat het effect heeft op ghrelinereceptoren. Zhang et al. leg uit dat het "hongerhormoon" ghreline de ghrelinereceptor (GHSR) activeert om de voedselinname en de afgifte van GH te stimuleren, en om de beloningssignalering te reguleren.

Naast zijn rol bij het signaleren van honger, beïnvloedt het ook verschillende andere fysiologische processen, waaronder stress, glucosemetabolisme, lichaamsgewicht, cognitie, darmmotiliteit, hunkering naar voedsel, vetweefsel en zelfs pijnperceptie.

Een uitgebreid onderzoek door Zhang en zijn team naar de chemische structuur van MK-677 toonde aan dat deze verbinding de eerste vier N-terminale residuen van ghreline nabootst, inclusief de octanoylgroep die zich bindt aan het lagere gebied van de ligandbindende pocket. Meer details zijn te vinden in hun onderzoekspaper: Link naar papier

Voor meer informatie over de verschillende doelorganen van ghreline, zie de volgende afbeelding: Link naar afbeelding

In een andere studie, gepubliceerd in het International Journal of Molecular Sciences, hebben Jeong et al. heeft MK-677 toegediend aan muizen die genetisch vatbaar zijn voor overproductie van amyloïde bèta-peptide (Aβ). Dit eiwit is verantwoordelijk voor de plaques en knopen die worden waargenomen in de hersenen van Alzheimerpatiënten. De muizen kregen gedurende tien dagen MK-677-injecties in doses van 0,1, 1 en 3 mg/kg. De laatste twee groepen vertoonden een verhoogde voedselinname, vooral bij de dosis van 3 mg/kg. Aan het einde van de tien dagen was er echter geen significant verschil in lichaamsgewicht tussen de verschillende doseringsgroepen.

De studie toonde aan dat behandeling met MK-677 resulteerde in verminderde Aβ-afzetting, minder neuronale en synaptische verliezen en verminderde gliale veranderingen in de corticale lagen van de hersenen. Bovendien concludeerden de onderzoekers dat MK-677 ook de neuro-inflammatie en neurodegeneratie geassocieerd met Aβ verminderde.