Ostarine MK-2886 is een niet-steroïde selectieve androgeenreceptormodulator (SARM) met weefselselectieve anabole en androgene farmacologische eigenschappen. In de wetenschappelijke literatuur wordt het ook wel enbosarm, GTx-024 of S-22 genoemd.

Deze SARM werd oorspronkelijk ontdekt in 1998 door James T. Dalton, Duane D. Miller, Karen A. Veverka en hun respectievelijke onderzoeksteams aan de Ohio State University, de University of Tennessee en GTx. GTx verwierf de licentierechten van deze onderzoeksteams en gaf de ontwikkeling van MK-2886 verder in sublicentie aan Merck & Co.

MK-2886 is een van de eerste SARM's die is gesynthetiseerd en bestudeerd bij zowel ratten als primaten, waardoor het een van de meest uitgebreid onderzochte SARM's is.

In één onderzoek dat zich richtte op volwassen ratten, met name hun vetcellen of adipocyten, verminderde de toediening van MK-2886 Ostarine de expressie van vetgerelateerde hormonen zoals leptine en adiponectine-mRNA. Onderzoekers concludeerden dat MK-2886 waarschijnlijk een effect zal hebben dat vergelijkbaar is met dat van testosteron op de AR-receptoren, wat leidt tot een vermindering van lichaamsvet bij ratten. Bron

Uit een ander onderzoek bleek dat MK-2886 Ostarine ook de botgroei bij ratten stimuleert. Bij de hoogste dosering, 4 mg/kg, vertoonden de proefpersonen een verbeterde botdichtheid, een snellere genezingstijd en hogere markers van botgroeihormonen zoals fosfor en alkalische fosfatase.

Interessant genoeg vertoonden alle ratten in de onderzoeksgroep een toename van het gewicht van de gastrocnemius-spier, zelfs bij de laagste dosering van 0,04 mg/kg. Het serumcholesterolgehalte was bij deze groep ook verlaagd, wat wijst op een verbeterd lipidenprofiel. Bron

In een daaropvolgende studie werden vergelijkbare resultaten waargenomen; ratten met klinisch geïnduceerde osteoporose vertoonden een verhoogde botdichtheid bij behandeling met matige tot hoge doses MK-2866. Bron

Een derde studie evalueerde de spiergroei bij muizen die genetisch gemodificeerd waren zodat ze geen traditionele androgeenreceptoren hadden. Na het verwijderen van de endogene testosteronproducerende cellen van de muizen begon de spierafbraak en werd de behandeling met MK-2886 gestart. Deze muizen lieten spiergroei zien in androgeengevoelige spieren via een alternatieve route, anders dan die van de traditionele androgeenreceptoren. Bron